Jaarlijks is jezuïet Leo De Weerdt een van de begeleiders van de filmretraite. Hij legt uit waarom films zo’n goede input zijn voor een retraite.

Film en spiritualiteit: deze twee woorden kunnen tegenstrijdig lijken. Ga je immers niet naar de bioscoop om juist de zorgen van het leven te vergeten, om onze gedachten te verzetten?

Maar als het spirituele een fundamentele dimensie van ieder mens is, de som van zijn of haar inspiraties en aspiraties, en als film zowel een venster op de wereld is als een spiegel van het menselijk hart, dan moeten beide elkaar kunnen ontmoeten.

Sleutels van onbekende kamers

Wanneer een film gemaakt is vanuit een echte artistieke bekommernis en niet alleen om te behagen, zal hij emoties opwekken omdat de kijker zich in zijn of haar eigen levenservaring aangesproken zal voelen. Daarom functioneren films als sleutels voor de onbekende kamers in ons ‘levenshuis’.

In het prachtige en rustgevende kader van de Oude Abdij te Drongen ontdekken we zo hoe film en spiritualiteit op elkaar kunnen inspelen in een wederzijdse verdieping en verrijking. We bekijken drie korte films en eveneens drie lange speelfilms. Gelijktijdig ontdekken we de rijkdom en de diepgang van de Geestelijke Oefeningen en dit alles vanuit een persoonlijk geloof- en zinzoeken.

• Vier vragen aan deelnemer Marien Korterink