
Op 25 november gaven Nikolaas Sintobin SJ en Rick Timmermans een webinar ter voorbereiding op onze digitale Adventsretraite. Ruim driehonderd mensen logden vanuit allerlei landen in, met één vraag: hoe kan ik vruchtbaar bidden met een digitale retraite?
Op 25 november gaven Nikolaas Sintobin SJ en Rick Timmermans een webinar ter voorbereiding op onze digitale Adventsretraite. Ruim driehonderd mensen logden vanuit allerlei landen in, met één vraag: hoe kan ik vruchtbaar bidden met een digitale retraite?
Want bidden met dagelijkse mails klinkt eenvoudig, maar hoe maak je er een echte gebedstijd van? Hoe wordt een paar minuten stilte een plek waar iets open kan gaan — waar je Gods nabijheid proeft, midden in je gewone leven?
Een digitale retraite is meer dan een reeks mailtjes. Het is een gebedsweg waarin God je stap voor stap wil ontmoeten. Je bepaalt zelf het waar en wanneer, maar de uitnodiging blijft dezelfde als in een abdij of bezinningshuis: maak ruimte om te luisteren.
De vrijheid van een digitale retraite is een kracht én een uitdaging. Je krijgt niet automatisch de stilte en structuur van een retraitecentrum. Daarom helpt het om een klein ritueel te kiezen dat je elke dag opnieuw bij je gebed betrekt: een kaars aansteken, een kruisje maken, even stoppen voor je binnenwandelt met de hond. Zo maak je van je plek een thuishaven voor je gebed.
Ignatius van Loyola is verrassend concreet: bepaal vooraf hoe lang je bidt, en wijk daar niet vanaf. Of je nu vijf, tien of twintig minuten bidt — kies de duur en blijf erbij. Niet inkorten als je onrustig bent, niet verlengen als het heerlijk loopt.
Waarom dit werkt? Omdat je zo niet geleid wordt door impuls, maar door verlangen. In de stilte van die laatste minuten gebeurt vaak iets essentieels: een inzicht, een klein stukje vrede, een verruiming in je hart. Geef dat de kans om te komen.
En als het moeilijk gaat? Voeg er juist vijf minuten aan toe. Niet als straf, maar als vertrouwen: God is hier ook in deze weerstand.
Elke ignatiaanse gebedstijd begint met een eenvoudige maar krachtige stap: vraag God om een genade. In woorden van Ignatius: Wat verlang ik?
Dat hoeft niet vroom of perfect te klinken. Het gaat om eerlijkheid. Misschien verlang je naar rust. Misschien zit je met pijn of onrust. Misschien hoop je op vreugde of helderheid. Door dat verlangen uit te spreken, daal je af in jezelf en word je beschikbaar voor de ontmoeting.
Een digitale retraite helpt je hierbij: de dagelijkse tekst reikt vaak een concrete genade aan die past bij het Bijbelverhaal van die dag.
De Bijbelteksten in digitale retraites zijn kort: één tot drie verzen. Dat is precies de bedoeling. Niet veel weten, zegt Ignatius, maar innerlijk voelen en proeven.
Je leest de tekst langzaam. Je laat één woord of beeld binnenkomen. Vaak krijg je in de mail enkele vragen aangereikt die je kunnen helpen om in het verhaal te stappen. Zie die vragen als opstapjes, niet als opdrachten. Ze zijn er om je hart te openen, niet voor een examen.
Het belangrijkste is: luister. Laat stilte toe. God spreekt zelden in luidruchtige beelden maar vaak in kleine bewegingen: een woord dat blijft hangen, een onverwacht vleugje vrede, een helder inzicht.
Aan het einde van het gebed nodigt Ignatius uit tot de samenspraak: een eenvoudig gesprek met God, Jezus of Maria — met wie jij in vertrouwen spreekt.
Je hoeft er geen mooie taal voor te gebruiken. Zeg gewoon wat er in je leeft: wat je heeft geraakt, wat je moeilijk vond, wat je hoopt voor morgen. Zoals een vriend spreekt met een vriend. In deze eenvoud ontstaat vaak de meeste nabijheid.
In elke digitale retraite vind je aan het einde van de meditatie een uitnodiging om kort terug te blikken. Dat kost nauwelijks een minuut, maar het verdiept je hele retraite.
Stel jezelf twee vragen:
Wat heeft mij geraakt?
Een woord, een gedachte, een stille beweging van vreugde of vrede?
Hoe heeft het mij geraakt?
Werd het lichter, donkerder, ruimer, hoopvoller?
Deze terugblik is het echte oogsten. Als je dit dagelijks doet, ga je patronen zien. Je merkt: Telkens wanneer Jezus dit zegt… telkens wanneer dit woord valt… opent er iets in mij. Ignatius noemt dat de plek waar God spreekt.
Een digitale retraite is geen verzameling losse teksten. Er zit een ignatiaanse beweging in: een innerlijke reis van verlangen, confrontatie, groei en openheid. Wie dagelijks bidt, proeft die diepte meer en meer. Maar ook wie maar enkele keren per week bidt, zal merken dat God trouw aanwezig blijft.
Extra materiaal in de mails — citaten, impulsen, gebedstips — mag je gebruiken, maar hoeft niet. Voor Ignatius gaat het nooit om veel, maar om naar de diepte gaan.
Veel deelnemers vinden kracht in uitwisselingsgroepjes, online of fysiek. Door te vertellen wat je raakt, gaan de vruchten dieper wortelen. En door te luisteren naar anderen proef je vaak iets wat je zelf niet had gezien. Ook het gastenboek van de retraite vervult die rol: de vreugde delen van duizenden anderen kan je eigen weg versterken.
Ignatius nodigt ons uit om in zo’n retraite te stappen met een groot hart: met vertrouwen dat God je wil ontmoeten, precies waar jij bent. Niet in de perfecte stilte, maar in de echte stilte — de stilte die je vandaag kunt maken.
En nog iets: deze weg is geen zoektocht naar spectaculaire ervaringen. De meeste vruchten van een digitale retraite zijn klein: een glimp van vrede, een helder inzicht, een zachtere blik. Maar juist die kleine bewegingen kunnen je leven langdurig veranderen.
In het boek Bidden met de Bijbel – in de leer bij Ignatius van Loyola geeft Nikolaas Sintobin sj 50 praktische tips.
Wil je zelf ervaren hoe een digitale retraite je kan helpen om te bidden, te luisteren en richting te vinden? Doe mee via ignatiaansbidden.org.
Bekijk alle nieuwsberichten