Hoe mijn zending in Zambia mijn relatie met Jezus verandert

Hoe mijn zending in Zambia mijn relatie met Jezus verandert

Claus Recktenwald sj

De Duitse landbouwingenieur en jezuïet Claus Recktenwald sj (°1985) vertelt hoe zijn zending in Zambia zijn relatie met Jezus diepgaand verandert.Hoe mijn zending in Zambia mijn relatie met Jezus verandert

De Duitse landbouwingenieur en jezuïet Claus Recktenwald sj (°1985) vertelt hoe zijn zending in Zambia zijn relatie met Jezus diepgaand verandert.Hoe mijn zending in Zambia mijn relatie met Jezus verandert

Door Claus Recktenwald sj

Sinds ik naar Zambia werd gezonden, stoot ik telkens weer op mijn grenzen. Dat is pijnlijk en vermoeiend, maar het is ook de plek waar ik Jezus ontmoet. Ik moet vaak terugdenken aan een opmerking die P. Adolfo Nicholas maakte tijdens een interview op het einde van zijn termijn als generale overste van de jezuïeten. Hij had het over de uitspraak van Jezus: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven”. Hij paste die uitspraak toe op de continenten. Voor Azië is de weg belangrijk, in Europa en Noord-Amerika gaat het om de waarheid, terwijl Afrika en Latijns-Amerika het leven voorop plaatsen. We hebben ze allemaal nodig om de volheid van Jezus te bereiken.

Ik word geëvangeliseerd

Ik ben een kind van Europa: aanvankelijk was ik geïrriteerd toen ik de indruk had dat de mensen me dingen vertelden waarvan ze dachten dat ik ze graag zou horen. Vervolgens werd ik agressief toen ik merkte dat dit er ook toe diende om dingen te maskeren en te camoufleren. Mijn geduld is in dergelijke situaties snel opgebruikt. Ik voel me dan dicht bij Jezus toen Hij verraden werd. Toch heeft Hij de hoop voor Judas nooit opgegeven.

Anderzijds word ik zelf telkens opnieuw geëvangeliseerd als ik zie hoe de mensen, ondanks hun talloze problemen, toch gelukkig zijn, de hoop niet opgeven en geduldig blijven. Daar is de vreugde en het leven van Jezus voelbaar. Bij mij lukt dat echter niet zo goed. Deze ontmoetingen maken me deemoedig. Ik ben een zondaar onder zondaars. We zijn allemaal aangewezen op het erbarmen van God.

Zoeken naar de blik van Jezus

Als pastoor in Zwitserland zou ik mijn relatie met Christus waarschijnlijk niet anders beleven. Ook daar stoot men op grenservaringen, maar de scheidingslijnen verlopen er anders. De Kerk in Europa beleeft een tijd van onrust, zowel van buitenaf als van binnenuit. Veel mensen leven onder extreme druk. Hoe zou Jezus hier positie innemen? Ik bid elke dag voor de Kerk en voor de mensen in Europa, opdat ze Jezus niet uit het oog zouden verliezen en Hij hen zou helpen.

Mijn werk in Zambia situeert zich in een spanningsveld tussen economie, ecologie, sociale rechtvaardigheid en verzoening tussen verschillende culturen. Samen met de mensen hier zoeken we naar een levenswijze die Jezus zou goedkeuren.

We hebben wel steeds andere invalshoeken om naar de werkelijkheid te kijken, maar begrijpen niet altijd het waarom ervan. Jezus was deemoedig, maar tegelijk helder en vastberaden – soms ook emotioneel. Hij is nooit opgehouden om naar de mensen toe te gaan en hen uit te nodigen.

bron: Korrespondenz zur Spiritualität der Exerzitien, 72. Jahrgang 2023, 122.
vertaling: Guy Dalcq m.m.v. Rita Vandevyvere

Dit artikel verscheen in Cardoner, het tijdschrift over ignatiaanse spiritualiteit.

Leven met angst, medicatie en gebed 5

 

Bekijk alle artikelen van Cardorner

Deel